Monsoon verdreven door Buddha?

Hallo allemaal!

Dit keer bericht ik jullie vanuit de metropool Bangkok! Maar ik zal bij het begin beginnen. Allereerst even de mededeling dat de foto's van het vorige verslag er nu opstaan! Gezien de goede internetverbinding hier heb ik me niet ingehouden ;).

Dinsdag hebben we nog even op de regen zitten wachten. Dan maar een lekkere hamburger als lunch en hebben we met Sara bijgekletst! Toen de regen toch maar door bleef gaan, hebben we toch maar besloten wat te ondernemen. Dat hadden we eerder moeten zeggen... De regen stopte toen we op de eerste plek aan kwamen. Dit was een van de WO II begraafplaatsen, deze lag net buiten Kanchanaburi. Hier liggen 1700 geallieerde soldaten uit Engeland, Australië en Nederland. Zoals meerdere WO II begraafplaatsen die wij al bezocht hebben (Margraten, Normandië) is ook dit weer erg indrukwekkend. Jonge mannen die hier gestorven zijn... De volgende stop was het JEATH war museum. JEATH is een acronym voor Japan, Engeland, Australië, Thailand en Holland. Hier werd met oude foto's en interviews uit kranten het verhaal van de bouw van de Death Railway vertelt. Hier werd al redelijk zichtbaar hoe slecht de krijgsgevangen (soldaten) het hadden. Daarnaast werkten er ook 200.000 werknemers uit Azië aan het spoor. Zij hadden het even slecht. De volgende stap was de begraafplaats in de stad waar 3000 soldaten liggen, hiervan 1500 Nederlanders. Wederom erg indrukwekkend. Het weer bleef mistroostig, maar eigenlijk past dit ook wel bij de bezochte plekken.
'S avonds hebben we ons gesetteld aan inmiddels "ons" tafeltje in het restaurant, voor onze bungalow.

Woensdag leek het regenen te zijn gestopt. Dus wij op pad, zonder poncho's en paraplu's naar de hellfire pass. Helaas waren we nog maar 10 km buiten Kanchanaburi en de regen kwam in alle hevigheid terug. Beetje jammer... We moesten flink wat kilometers rijden, dus wij hoopten dat het daar droog zou zijn. Niet dus, ach wij Hollanders laten ons niet kennen! De hellfire pass is een stuk van de Death Railway die niet meer in gebruik is. Eerst hebben we een mooi museum bezocht waar uitgebreid het verhaal rondom de bouw, de slechte leefomstandigheden voor de krijgsgevangenen en Aziatische werknemers (o.a. 18 uur/dag werken, 2 kleine maaltijden per dag, slechte werkbouwtuigen en slechte medische zorg) en de pogingen om de bouw te dwarsbomen werd vertelt. Tevens werd een filmpje gedraaid met foto's en korte filmpjes wat het hele verhaal nog indrukwekkender maakte. Hierna hebben we een stuk van de pass bezocht, door de regen hebben we niet het volledige stuk gelopen. We zijn wel naar de pass zelf gelopen. Deze smalle kloof is handmatig uitgehad en met een klein beetje dynamiet gemaakt. Ondanks de aanhoudende regen zijn we onderweg terug gestopt bij Sai Yok Noi waterval. Hier ben ik drie jaar geleden nog geweest maar nu stroomde er heel wat meer water! Ook hebben we het station Nam Tok bezocht. Hier stopt nu de Death Railway en ben ik drie jaar geleden met de trein geweest.
Eenmaal terug in Kanchanaburi was het wachten op een smsje van Loes! Die zou namelijk vandaag tijdens haar Thailand reis Kanchanaburi aandoen en we zouden gaan eten met vieren. De regen stopte, dus zijn we bij het floating restaurant gaan eten met uitzicht op de brug over de river kwai. Erg grappig om iemand van thuis ineens in Thailand te ontmoeten, hè Loes! Loes zou de volgende dag verder reizen dus die zouden we niet meer zijn, dus we hebben weer afscheid van haar genomen na een cocktail! Via Loes begrepen we dat er een monsoon zorgde voor de regen en die zou, volgens haar Thaise gids, snel weer voorbij gaan.

Donderdag kwamen we uit bed en het was droog met lichtere bewolking, zou het dan toch echt?? Op naar de Erawan watervallen! Wederom een stukje rijden en naar mate we dichter bij Erawan aankwamen werd de bewolking lichter. Erawan heb ik drie jaar geleden ook bezocht, maar dit blijft leuk. Het is een groot national park met watervallen op zeven treden. In het begin is dit prima te lopen, na de vierde wordt het flink hiken. We waren door Loes al voorbereid op modder. Nou dat was het! Door de vele regen waren sommige delen van het pad een flinke modderpoel en erg glad. Hulde aan onze Jeruzalem Nikes die ons overal naar toe brengen! Voor ons glibberden de mensen op teenslippertjes weg, terwijl wij redelijk vlot konden doorlopen. Eenmaal boven hebben we een verfrissende duik genomen. De zon piepte inmiddels goed door de wolken heen, dus onze Hollandse lichaampjes beginnen hier dan direct te zweten. Je kent hier twee dingen: doorweekt van de regen of van het zweet... Helaas zaten de vissen nog altijd in het water en daar was ik drie jaar geleden al geen fan van. Deze knabbelen namelijk aan je voeten! Ze waren ook een stuk groter... Onderweg naar beneden nog een keer wat afgekoeld en ondertussen ons een weg terug door de modder gezocht. Eenmaal terug in het hotel konden we nog even lekker van de zon genieten! Zou Buddha de monsoon hebben verdreven?? 'S avonds moesten we inpakken. We zouden de dag erna naar Bangkok vertrekken dus ook de auto inleveren. Alles moest dus weer in de koffer en rugzakken terug, in plaats van iets los in de auto leggen...

Vrijdag begon onze reis voorspoedig. Eenmaal de rondweg van Bangkok bereikt werd het druk. We stonden zelfs in file voor de Thaise tolpoortjes. Ook dat moet je meegemaakt hebben. Rondo, Bangkok hebben ze meerdere rondwegen die verhoogd door de stad liggen. Hier waren we de TomTom erg dankbaar dat die ons over de juiste wegen en afslagen loodste op weg naar het vliegveld. Wel bijzonder om naar het vliegveld te rijden, terwijl je nog helemaal niet gaat vliegen. We hebben we auto na 18 dagen ingeleverd en hebben 3900 kilometer gereden. Best absurd! Wat we geleerd hebben van rijden in Thailand:
- Ondanks alle verhalen is het papa 100% meegevallen
- Je niet bang moet zijn om te rijden in Thailand
- links rijden een stuk makkelijker gaat als de auto erop ingericht is
- overal alle verkeersborden Engels bevatten
- er maar een verkeersregel is: volg de Thai
- snelheidslimieten ze niet kennen, althans niemand houdt zich eraan en de politie bekeurd niemand
- inhalen hier zowel rechts als links gebeurd
- bij een kapot gereden linkerweghelft iedereen rechts rijdt en je maar links inhaalt
- als iemand inhaalt iedereen een beetje meeschuift, past makkelijk!
- buiten Bangkok om wordt er nauwelijks getoeterd hier
- de Thai gunnen elkaar hier de ruimte, in tegenstelling tot Nederland waar iedereen het elkaar moeilijk maakt op de weg (gaten dichtrijden bij verkeerd inhalen, niet opschuiven en op de claxon hangen bij irritatie) hier schuiven ze gewoon op. Werkt eigenlijk best prima!
- de TomTom met Thaise kaart toch wel erg handig is!

Na de auto ingeleverd te hebben zijn we op zoek gegaan naar een taxi. We waren op onze hoede, door de vele verhalen van oplichtende chauffeurs vanaf het vliegveld. Alles werd de taxi ingeladen en na nog een telefoontje naar het hotel (hij wist de weg niet) gingen we. Al na enkele kilometers hadden we door dat het niet klopte. De kilometers liepen veel te snel op als de chauffeur een groen knopje indrukte. Toen hij dit nogmaals flikte hebben we hem erop aan gesproken. Hij hield zijn vingers er nu mooi vanaf! Eenmaal bij het hotel wilde hij nog 50 bath airport kosten, daar kon die naar fluiten aldus papa. Hij vertrok dan ook vrij snel en ging geen discussie aan.
Ditmaal slapen we in het Ratchadamnoen Residence. Dit ligt in een zijstraat van een van de grootste straten van Bangkok (de Ratchadamnoen road). We hebben hier een tweekamer appartement, wat echt prima bevalt! Na even te hebben gerelaxt zijn we langs de eerste bezienswaardigheden gegaan. Via het democracy monument, wat strak voor de deur ligt op de grote rotonde zijn we richting de giant swing gelopen. Op deze 25 meter hoge schommel werden vroeger levensgevaarlijke wedstrijden gehouden. Hierna naar de Golden Mount. Een "berg" in Bangkok waar een grote chedi op staat, vanaf waar je op de top een mooi uitzicht hebt over Bangkok! We zijn via een aantal caches van papa naar de Chao Praya Rivier gelopen. Hier hebben we de boot twee haltes verder gepakt om dichter bij het hotel uit te komen. Over de Chao Praya varen verschillende boten die als riviertaxi fungeren. Dit is een ideaal vervoermiddel in deze stad aangezien je met een taxi of tuktuk nog al eens in de file staat. Via het backpackers walhalla, de khao san road, met al zijn winkeltjes, restaurantjes, massagetentjes e.d. gingen we terug naar het hotel. We zijn daar 's avonds ook nog gaan eten en hebben toen de winkeltjes nog eens bekeken.

Vandaag stond in het teken van Watjes (tempels). Onze route begon bij de belangrijkste in Bangkok. De Wat Phra Kaew en Grand Palace. Hier is het allemaal erg streng (alles bedekken, mannen broeken tot de enkels e.d.) en vragen ze een flinke entree prijs. Toch is de tempel en het paleis wel mooi, dus we zijn gaan kijken. Je merkt wel meteen dat je in een grote stad bent. Lokale Thai proberen je overal mee om de tuin te leiden, vragen hoge prijzen en proberen overal een slaatje uit te slaan. Helaas voor hen zitten wij hier al ruim 2,5 week en weten hoe het werkt. Via de mooie tempels en chedi's komen we aan bij het koninklijk paleis. Via het nieuws weten we dat de koning niet thuis is :p. Na deze tempels hebben we nog een bezoek gebracht aan het textiel museum. Hier staat veel kleding van de koningin in expositie en over de bezigheden van de koningin om de zijde industrie lopende te krijgen in Thailand. Best interessant. Hierna zijn we via de lokale vlooienmarkt, waar de werkelijk de gekste dingen verkopen, naar Wat Pho gelopen. Dit is een van de grootste en oudste tempelcomplexen van Bangkok. Daar ligt een 45 meter lange en 15 meter hoge vergulden Buddha van cement. Tevens staan er op dit complex zo'n 500 Buddha beelden. Erg mooi om te zien! Hierna hebben we geluncht bij de lokale Thai. We zijn zo ingeburgerd dat we soms 2x per dag rijst eten, kipspiesjes van de straatbbq eten en ananas van het kraampje kopen. Allemaal super lekker eten en voor een habbekrats. Na het eten gingen we richting de ferry. We gingen namelijk naar Wat Arun en die ligt aan overzijde van de rivier. Voor 3 bath (€0,075) werden we naar de overkant gebracht. Deze tempel is volledig ingelegd met porselijne tegeltjes en is erg hoog. De Wat Arun wordt ook wel de tempel van de dageraad genoemd. Papa en ik zijn toch omhoog geklommen waar we een mooi uitzicht hadden, mama hield dit toch maar voor gezien. Na het hier gezien te hebben terug naar de boot. Eenmaal aan de overkant besloten we verder te gaan met de riviertaxi aangezien onze voeten pijn beginnen te doen. Voor 15 bath (€0,30) werden we in de richting van het hotel gebracht, klinkt toch wel erg aantrekkelijk in plaats van 3 km wandelen. De lucht begon erg te betrekken dus er zou een tropsiche regenbui aan komen. Bij de eerste druppels zijn we gestopt om wat te gaan drinken en hebben we gewacht tot de regen voorbij was. Hierna hebben papa en ik genoten van een voetmassage! Onze voetjes voelen nu toch wat beter aan!

Morgen onze laatste dag in Bangkok waarbij we in ieder geval chinatown een bezoekje gaan brengen. Maandagochtend vliegen we naar het eilamd Koh Samui om daar nog lekker een week van de zee te genieten! Uiteraard zal ik jullie vanaf door ook verslag uitbrengen.

Ik zal nog even wat foto's plaatsen. De foto's bij het vorige verslag staan er inmiddels ook op, dus die kun je nog bekijken!

Tot de volgende keer weer!

Liefs, Loes