Yosemite National Park

Lieve familie en vrienden,

Tijd om jullie weer bij te praten!

Zondagochtend moesten we weer weg uit San Fransisco. Na een ontbijtje bij Starbucks de koffers naar beneden gesleurd. In de steile weg voor het hotel was niet zoveel plek, dus daar ging ik de auto niet nog een keer vrijwillig parkeren. Dan maar over de weg leuren. Best leuk als het vlak is, maar valt toch vies tegen als de weg heuvel opwaarts loopt... Na wat ploeteren met de koffers, boodschappentasjes en de VOLLE koelbox waren we bij de Valet parking. Kaartje afgegeven en even later werd onze auto voorgereden! Leuk om die zonder deuken of andere problemen terug te zien na 3 dagen. Alles weer in de auto en gaan! Annie opgestart want hoe kom je hier in vredesnaam het centrum uit. Achteraf erg gemakkelijk, 2x rechts, 1x links, 500 m recht door en daar was de snelweg! Tussendoor op z'n Amerikaans getankt: afslag nemen, direct beneden tanken en de snelweg weer op. Tankstations aan de snelweg zelf kennen ze hier namelijk niet en er staat er ook geen een aangegeven. Dus je rijdt er op goed geluk af. Hierna doorgeploft richting Merced, hier moesten we snelweg af. Verder door over de highway richting Mariposa om te eindigen in Fishcamp. De highway was flink bochtig en we stegen onderweg flink. In Fishcamp ingecheckt waar we een gezellig hutje kregen met veranda. Wie weet wat voor wild we hier tegen zouden komen. Yosemite staat namelijk bekend om de beren! Vanaf nu gold ook: eten 's avonds uit de auto, anders bestaat de kans dat die door een beer wordt afgetuigd. Omgekleed en doorgereden naar Yosemite, wat maar een mijl verderop ligt. Inmiddels was het al bijna 3 uur. Vanmiddag stonden de grote Giant Sequoia's op de planning. Helaas was daar de parkeerplaats vol, stukje verder door moeten rijden en vanaf daar de gratis shuttle bus gepakt. Altijd handig! Bij het binnen rijden van de Mariposa Grove zagen we de eerste al. Volgens de buschauffeur nog kleintjes en deze waren al gigantisch. Gemiddelde doorsneden van 2 meter... We gingen een stukje wandelen door de grove en kwamen zo de verschillende grote reuzen tegen. Ze zijn enorm hoog en heel breed! Erg indrukwekkend! We hebben ook de oudste (zo'n 3000 jaar) gezien, de Giant Grizzly! We eindigden onze tocht bij de California Tunnel Tree. Lang geleden een gat ingezaagd voor het tourisme, zou nu absoluut niet meer mogen met alle bescherming die er hier in de parken geldt. We konden nog veel verder, maar het was al 5 uur en we moesten nog terug. Helaas, dan omdraaien. Met de shuttle bus terug naar de auto. Toen kwam twijfel: we kunnen terug rijden naar het dorp 20 mijl terug of we zoeken in de supermarkt wat te eten.. Het werd dat laatste: gewapend met voorgerecht (nacho's met dip) en hoofdgerecht (lasagne en broodjes met ham en kaas voor in de magnetron) reden we terug. Op onze veranda hebben we genoten van onze geïmproviseerde maaltijd! Het smaakte prima! Wel was het te merken dat we hoog in de bergen zitten. Het koelt hier 's avonds flink af. Wij zijn weer blij met onze nieuwe vesten!

Maandagochtend was het tijd om de rest van Yosemite te bekijken. Om jullie een idee te geven hoe groot dit park is. Je doet er vanaf de zuidingang (waar wij zaten) ruim 1,5 uur over met de auto om in het centrum in de vallei te komen. Yosemite is deels ontstaan door gletsjers en rivieren die door de valei heen gaan. De rotsen zijn ook wit/grijs van kleur, glad en afgesleten. Totaal anders als "onze" Alpen. We wilden eerst naar Glacier Point waar je een mooi uitzicht hebt op o.a. het hoogste punt hier (Half Dome). Eenmaal boven was het erg koud (55 Fahrenheit - 13 graden). Het uitzicht daarentegen was geweldig!! Je keek uit over alle grote bergen, de vallei, een canyon en wat watervallen! Verderop kon je de rook van de nog woedende bosbranden hier in het park zien. Gelukkig ver weg bij ons vandaan en inmiddels onder controle! Hierna zijn we naar de parkeerplaats bij Sentinel Dome gereden. Wederom een hoogpunt. De Sentinel Dome kun je beklimmen via een tochtje van 1.1 mijl, dus de wandelschoenen aan op de vroege ochtend (10u) en gaan! Na 1,5 uur stonden we boven. Onderweg hebben we een stukje meegelopen met een wild hert, of ja wild.. Het was gewend aan mensen. Boven was het uitzicht echt fantastisch! Een 360 graden panorama had je hier! Na van het uitzicht en de nog overgebleven stroopwafels te hebben genoten terug gewandeld. Met de auto zijn we naar de vallei gereden (3 kwartier verder) en gestopt bij Curry Village. Hier staan wederom alle waarschuwingen voor beren en ook stalen kisten waar 's avonds eten in moet als je hier kampeert. Onderweg zie je ook bordjes staan: speeding kills bears. Er gaan gemiddeld 20 beren per jaar dood in het park door aanrijdingen met auto's. Er wordt hier zoals je wel merkt veel gedaan om de beren zoveel mogelijk hun eigen omgeving te laten behouden en niet afhankelijk te worden van de mensen. Na een lunch in curry Village naar Happy Isles gewandeld (20 min). Hier startte de wandeling naar de Vernal Falls. Een erg steile weg omhoog voor 0.8 mijl, althans tot aan de loopbrug eroverheen. Helaas hadden we hier niet meer tijd. Normaal niet zo veel, maar zo steil omhoog en op deze hoogte (boven de 2 km) voor ons Nederlanders een flinke opgave! Boven was het uitzicht mooi, maar we moesten toegeven dat het vanaf Glacier Point mooier was. Beetje jammer, maar ach het was wel leuk! Eenmaal beneden liep het al tegen 5 uur. We moesten het park uit en naar Oakhurst. Dit ligt nog voorbij ons hotel (dus zo'n 2 uur rijden door de bergen) We moesten tanken en dat was in het park meer dan een dollar duurder en wilden ook daar eten. Auto maar gestart en rijden! Na een ijsje in Yosemite Village doorgereden. Na 10 minuten stonden er allerlei auto's stil op de weg met alarmlichten aan en er liepen mensen op straat met fototoestellen. Onze eerste gedachte: die zien een beest, een beer?! Auto geparkeerd maar wij waren te laat en zagen niets meer... Jammer!! Toch maar door, terug de heuvels op. Na ruim een half uur stonden er weer beide kanten op auto's stil met alarmlichten aan. Oké goed kijken!! En ja hoor na een paar minuten spotte ook wij een mama beer met jong!!!! Snel auto aan de kant gezet en gaan kijken! Hoe gaaf!! Wilde beren! Helaas weten sommige toeristen het altijd te verpesten door ineens de bossen in te rennen, terwijl iedereen netjes aan de rand van de weg bleef staan en stil deed. Dit schrok de beren uiteraard af en weg waren ze... Jammer dit, maar we hebben ze wel gezien!! Weliswaar met bewogen foto's maar ze staan ook op de gevoelige plaat. Hierna toch maar echt doorgereden en uiteraard zoekende in de bossen naar meer beren. Uiteraard niet meer gezien. Tegen half 7 reden we Oakhurst binnen, pizza gegeten en getankt. In het schemerdonker over de bergweggetjes Loes terug laten rijden.

Gisterenochtend vroeg opgestaan en alles ingepakt. We gingen over de berg pass naar de andere kant van het park. Bij de Tioga Pass kon je nog goed de gevolgen van de grote bosbranden van vorig jaar zien! Ook konden we de rook van de huidige branden ook goed zien en zelfs af en toe ruiken. Deze weg was tot een paar dagen geleden nog tijdelijk even afgesloten geweest. Er werd nu dan ook flink aan de weg gewerkt. We reden door tot aan Olmsted Point. Een erg mooie route slingerend door de bergen met prachtige vergezichten. Onderweg bleef het echter wel erg koud! Zo erg zelfs dat wij de airco hadden uitgezet!! Bij Olmsted Point wederom een mooi uitzicht en hierna nog wat bergmeertjes bekeken. Hierna reden we het national park uit en moesten nog een flink stuk door de berg omlaag slingeren. Hier behaalden we ons dieptepunt van de reis. De thermometer van de auto gaf nog maar 48 Fahrenheit aan, omgerekend is dit 8,9 graden. KOUD!!! En uiteraard was dat op een mooi punt dat wij buiten de auto foto's gingen maken. Zelfs van de sneeuw in de bergen. Sta je dan in je korte broek met vest! Snel de auto weer in en de verwarming aan! We slingerden ver naar benenden vanaf hier en eenmaal deze bergen uit was het weer ruim boven de 20 graden! Tijd voor koffiepauze. Hierna brachten we een bezoekje aan Mono Lake. Dit meer wordt alleen gevoed door smeltend ijswater en regen ed en heeft geen afvoerende loop. Echter door de warmte en droogte daalt het waterpeil door verdamping. Dit meer is wel bijzonder omdat het zoutgehalte hier 2,5x zo hoog is als in de zee en ook veel alkaliserender! Er kunnen dan ook hier geen vissen leven, alleen plankton en een speciale soort garnalen. Hier leven met name dan ook watervogels. Na het bezoekje aan het Visitor center wilden wij graag de Tufa's zien. Rare ontstane pilaren door het water en het dalen van de waterspiegel. Via een stukje dirtroad kwamen we hierbij uit. Hier rondgekeken en daarna verder. Onze eindbestemming van vandaag was Mammoth Lakes. Ingecheckt bij het hotel om half 3. Oké wat doen we nu? Shuttle bus naar de waterval? Alles bij elkaar werd dat veel te laat, dus besloten we gewapend met onze nacho's, dip en fanta een picknick plek te zoeken bij de meertjes hier. Het werd alleen maar kouder in de bergen, dus vesten en sjaals mee! Na een aantal korte stops uiteindelijk gestopt bij Horseshoe lake. Hier hebben we even lekker gerelaxt. 'S avonds weer een keer lekker Mexicaans gegeten!

Vanochtend toch besloten om nog naar de waterval te gaan aangezien we vandaag maar een klein stukje hoefde te rijden. Alles ingepakt en richting de gondels. Hier stond de shuttle bus, dit is duidelijk een enorm skigebied in de winter. De shuttlebus gepakt en na 30 min uitgestapt bij de halte. We wandelden vanaf hier naar de Devil's Postpile. Dit is een monument ontstaan door vulkanen en lava en daardoor zijn zeshoekige basalten pilaren ontstaan die rechtop langs de berg staan. Apart beeld. Hierna door naar de Rainbow Falls. We hoorden het water al even omlaag kletteren maar zagen uiteindelijk een mooie grote waterval. Zelfs veel water voor in Augustus. Na een lunchpauze terug naar de shuttlebus. Alles bij elkaar een wandeling van ruim 5 km. Bij de shuttlebus ons zelf op een ijsje getrakteerd. Eenmaal terug bij de auto zijn we naar Lone Pine gereden. Een dorpje van niets, maar goede uitvalsbasis voor ons bezoek aan de Death Valley morgen. Na wat zwemmen gegeten en dan moeten we nu alles gaan inpakken. Na ons bezoek aan de Death Valley moeten we de auto gaan inleveren en dus moet alles weer in de tassen...

Morgen en overmorgen slapen we nog in Las Vegas waarna onze reis tot zijn einde komt... Helaas! Ons bevalt t namelijk nog prima!

De foto's komen nog!

Liefs, Loes & Loes