Ziek zijn, feestjes en afscheid nemen....

Lieve familie en vrienden,

Een week van ups en downs, dus ik zal maar eens beginnen, maar eerst iets wat ik ben vergeten de vorige keer. Ik heb een nieuwe lekkernij ontdekt: SPRINKHANEN! Wat een lekkere dingen :D!
De Nederlandse artsen zijn maandag gearriveerd en die stonden rond 5 uur bij ons voor de deur om een praatje te maken en ons huisje te bekijken. Daarna zijn we met 2 auto’s richting Ten Tables gegaan om te gaan dineren. Marlieke en ik allebei een auto om in de weg te wijzen. Bij Ten Tables gingen we al snel een gesprek aan met de artsen en het was erg gezellig! Wel apart om zo met 3 Nederlandse artsen aan tafel te zitten. Rond een uurtje of 10 zijn we naar huis gegaan. En toen is het thuis fout gegaan, het begon met buikkrampen gevolgd door vele bezoekjes aan de wc. Ik ben mijn bed ingedoken en heb een zeer slechte nacht gehad, waarbij ik ook nog koorts en hoofdpijn had, dus ik voelde me niet bepaald geweldig.
Dinsdagochtend heb ik dus ook besloten om thuis te blijven en in bed te gaan liggen, want veel meer was ik echt niet waard! Dus ik heb me vermaakt met liggen, een boek lezen en wat achter mijn laptop hangen en zo was de dag snel om en ben ik weer op tijd gaan slapen.
Woensdag ging het al een stuk beter, maar de planning was Out Reach, dus een uur heen hobbelen in de auto en weer terug en dan in een mini dorpje. Dat leek me geen strak plan, dus ben nog een dagje thuis gebleven. Uiteindelijk ging de out reach ook niet door, dus ben blij dat ik lekker thuis ben blijven hangen. Aan het einde van de dag voelde ik me toch al een stuk beter en ibuprofen doet overigens ook wonderen!

Dus donderdag ben ik weer naar de OK geweest. We kregen te horen dat Dr. Eddy de hele maand weg zal zijn, dus die zullen we denk ik niet meer zien. Dr. Moses zou een bankwand breuk operatie gaan uitvoeren, maar tussen door stond onze grote vriendin Phoska voor de deur dat de elektricien er was voor onze koelkast, omdat die het al 2 weken niet doet ben ik met haar meegegaan om de deur open te maken. En nu hebben we weer een werkende koelkast :D! Toch wel fijn met die temperaturen hier. Krijg net te horen dat in het Nederland zo’n 5 graden is en dat er volgende week kans is op sneeuw, nou ik blijf nog wel even hier, want het is hier nog altijd tussen de 27 en 33 graden! :D Oke, genoeg jaloers gemaakt.
Donderdag hadden we ineens ook bijna de hele middag stroom, dus onze dag kon niet meer stuk. Ja, dat je zo blij kunt worden van stroom overdag had ik nooit geweten, maar zodra in Nederland ook maar iemand klaagt over 10 minuten geen stroom zet ik ze op een vliegtuig naar Afrika ;).

Vrijdag zijn we de ronde op de children’s ward gaan meelopen, geen bijster interessante gevallen gezien, maar toch wel weer iets geleerd. Daar zorgt Dr. Henry toch altijd wel voor! Toen we daar eenmaal mee klaar waren zijn we waren zijn we weer naar huis gegaan. We hebben een tas ingepakt, gaan lunchen en daarna op een boda naar Nyendo gestapt, om daar vervolgens in een matatu richting Kampala te stappen. De reis zou een regelrechte hel worden. Een of andere malloot zat voor ons en die vond ten eerste zichzelf heel grappig (wat ie dus niet was), ten tweede vond ie het leuk om ons te irriteren (dat was niet grappig) en ten derde werd die de clown van de matatu. We hebben hem straal lopen te negeren als ie zich telkens om draaide om weer een domme opmerking te maken en we hebben heel hard gehoopt dat de rit niet te lang zou duren. Ik was bijna in staat om die man een klap te verkopen, hij zat me echt gruwelijk te irriteren! Maar gelukkig stonden we na 2,5 uur op het Nateete taxipark en waren we van hem verlost. Het was echt een of andere gek, spoorde duidelijk niet. Vanaf daar zijn we weer in onze geliefde matatu naar Bwaise gestapt en binnen 15 minuten stonden we weer onderaan in de weg in Kaso. Inmiddels zijn we dusdanig ingeburgerd dat we de weg goed kennen. Bij Malou even lekker gerelaxt en kreeg nog een cadeautje van haar :D, nu hebben we samen een armbandje van hier, als herinnering. ’s Avonds een lekker bordje eten en toen ben ik nog even op bed gaan liggen, want mijn ziek zijn speelde me nog lichtjes parten. Na een 2 uurtjes slaap was ik weer opgeladen en gedoucht en wel heb ik weer verder gerelaxt. Tot er ineens 4 mannen binnen stonden, namelijk Mac, Fiki, Jacob en Stephan. Altijd gezellig, alleen wisten we het niet. Maar ach, alles op zijn Afrikaans! Na wat gezellig kletsen zijn we een keer anders naar Iguana Bar gegaan. We zijn naar Bwaise gelopen (zo’n 15 minuten) en daarna in een matatu naar Wandegeya (vlakbij het Mulago Hospital) en daar een doorsteek gemaakt naar een andere straat en daar weer een nieuwe matatu gepakt naar de straat vlakbij Iguana Bar. Onderweg kwamen we in de matatu nog iemand tegen die Mac kende, dus die ging ook mee. Het gaat hier allemaal zo gemakkelijk. Eenmaal in Iguana hebben we ons prima vermaakt! De jongens waren weer flink aan het battlen en binnen 10 minuten gingen we van weinig plek naar heel veel plek, wij hadden weer eens de personen bij die de gangmakers waren. Zodoende werd het een zeer geslaagde avond en rond 4 uur zijn we naar huis gegaan. Tja toen waren we met zijn 8en, dus zijn we met 8en in een auto gestapt, hoe doe je dat, vraag je je dan af? Nou niet zo moeilijk, je propt er 2 op de passagiersstoel, 5 op de achterbank en Jacob gaat in de kofferbak. Dan denk je die hoor je niet meer (het was een station, dus hij had best wat ruimte, zo zielig was het niet), maar nee ook dat klopte niet. Jacob heeft namelijk ALTIJD energie, zingt ALTIJD, roept ALTIJD en heeft een vreselijk irritante ringtone (I wanna be a billionaireeeeeeee), die hij graag voor de lol aanzet.
Eenmaal terug in Kaso melde Mac bij de achterdeur “Ohja, de jongens kunnen nu niet meer naar huis, kunnen die ook blijven slapen?” Zo gezegd, zo gedaan, matras op de grond, eentje op de bank en nog op de stoel. Prima, geregeld.

De volgende ochtend zaten we dus met 8 man aan het ontbijt, zeer gezellig. Altijd leuk. Jasmijn vertrok met Mac naar een afstuderen van zijn broertje en ik met Malou en Marlieke achtergebleven. De vader en oom van Marloes zouden langs komen om wat af te geven uit Nederland. Dat duurde allemaal vrij lang, Marlieke voelde zich niet lekker dus die is gaan slapen. Uiteindelijk zijn we dan toch richting de Craft Market en 1000 cups gegaan voor wederom souvenirs shoppen! Redelijk geslaagd gingen we richting Garden City voor wederom een HEERLIJK ijsje bij Cafe Java’s om daarna nog even de Banana Boat leeg te kopen. Ze hebben hier zo’n leuke sieraden voor weinig geld, dat ik aan het kopen ben gebleven! Het eindresultaat, drie volle tassen met souvenirs die nu op mijn kamer staan.
Snel terug naar huis, want ’s avonds zou er een feestje zijn en het was inmiddels al half 7 toen we eenmaal in Kaso waren. We waren wel lui geweest en vanwege tijd gebrek hebben we een taxi tot de voordeur gepakt. Soms mag je even meer geld spenderen.
Eenmaal thuis was het opschieten geblazen, want de gasten zouden tussen 8 en 9 komen. Dus we hebben snel gedoucht en de lasagne gemaakt en die in de oven gezet. Natuurlijk zijn we inmiddels zo Afrikaans dat we nog aan het eten waren, terwijl de eerste gasten binnen druppelden. Maar dat kan hier allemaal en onze lasagne was nog niet helemaal op, dus werd nog even opgegeten door Fiki, Jacob en Stephan. Ze vonden het heerlijk, dat kennen ze hier namelijk niet ;). Binnen een half uur stonden er ineens 20 oegandezen binnen, tja sta je dan met 4 blanke vrouwen en 20 negers. Ik weet niet waar ze, ze allemaal vandaan hadden getoverd, maar het ging allemaal van zelf. Toen er geen muziek was, werd er gebeld en binnen 15 minuten werd de keukentafel omgetoverd tot DJ-boot en stond er een pc waaruit oegandeze muziek kwam! De avond werd zo wel echt heel Oegandees, maar zeker niet minder leuk! Tegen 1-en zijn we nog richting Iguana Bar gegaan om de boel daar nog feestelijker af te sluiten. Rond half 5, weer veel te laat, waren we weer thuis en na een korte nacht hebben we ontbeten en daarna was het afscheid nemen. Het viel Malou toch wel heel zwaar dat ze naar Kenia zou vertrekken, dus er vloeiden nog wat tranen. Nadat Malou met Jasmijn en Mac in de auto is gestapt richting het busstation ben ik met Marlieke gaan wandelen naar Bwaise. Daar was het kiezen, of een matatu naar het taxipark en 1,5 uur tijd verliezen, of veel meer betalen voor een taxi en dan naar Nateete gaan. Gezien onze korte nacht en dat we langs de evenaar wilden gaan, hebben we voor het laatste gekozen. Na 1,5 uur passeerden we de evenaar en heb ik onze conductor aan z’n trui getrokken en zijn we uitgestapt. Eerst voor papa proberen een cache te loggen, maar heb hem helaas niet kunnen vinden :(. Daarna wat foto’s gemaakt bij het monument (zie foto’s) en langs de winkeltjes gelopen. Toen kwam het moeilijke punt, althans dat dachten we na veel verhalen, een matatu vinden. Maar binnen 10 minuten stopte er al eentje die nog 2 plaatsen vrij had en toen konden we weer door naar Nyendo! :D

Rond 4 uur waren we uiteindelijk terug in Villa Maria waar we nog een verrassing hadden. Er was namelijk nog een Nederlandse studente gearriveerd en die zou bij ons in huis erbij komen wonen. Ik moest dus mijn kamer opruimen en heb helaas geen eigen kamer meer. Het kwam een beetje koud op ons dak, want we wisten er totaal NIETS vanaf. Gisteren ben ik zeer vroeg mijn bed ingedoken, want ik was toch wel heel moe van al dat weinige slapen.
Vanochtend hebben we er al iets meer vrede mee kunnen sluiten, maar we gaan gewoon vrolijk door met onze routine, want die hebben we hier toch inmiddels wel gekregen. Dus ze past zich maar aan vinden we… (A).
We hebben vanochtend een klein stukje Female gedaan en daarna de hele Children en Male ward ronde, dus hebben ons vanochtend goed vermaakt. Flink wat vragen kunnen stellen, dus hebben er nog wat opgestoken. Ondertussen het ziekenhuis laten zien aan Mirjam en nog wat patiënten gezien op de OPD. Tussendoor kregen we te horen dat er morgen een nationale feestdag is en er eigenlijk niets te doen is, mmm eens denken wat we dan gaan doen. ’s Middags heb ik lekker in de zon gelegen en ben zowaar nog verbrand ook! Hij was fel vandaag…

Morgen gaan we eerst lekker uitslapen, mag wel na zo’n weekend en ’s middags gaan we bij Hotel Tropic Inn in Masaka zwemmen! Even lekker relaxen, want dat mag soms ook wel ;). Doen we hier namelijk nog niet ;).

Ik heb inmiddels alle foto’s van het weekendje in Fort Portal, dus heb nog wat meer foto’s daarvan online gezet:
http://picasaweb.google.com/114261462390666790452/RoadtripFortPortal
En daarnaast ook nog foto’s van dit weekend:
http://picasaweb.google.com/114261462390666790452/AfscheidsweekendjeKampala

Op het moment gaat het uploaden weer erg traag, dus het kan zijn dat in de loop van de komende dagen er steeds wat meer foto’s op staan! Ik heb geprobeerd een selectie te maken, maar heb zoveel leuke, dat ik de meeste wel laat zien als ik weer thuis ben. Want de tijd vliegt en inmiddels is het nog maar bijna 2,5 week… Heel bizar. Maar we hebben nog twee leuke weekenden. Dit weekend gaan we naar de Sesse Islands, tot nu toe met z’n 2en, misschien gaat Jasmijn nog mee en misschien Mirjam nog, dus wie weet. Daarnaast is er inmiddels besloten dat er in Kampala een afscheidsfeestje voor ons wordt georganiseerd door o.a. Jacob, dus we gaan nog een laatste keer naar Kampala. We mochten dit weekend nog geen afscheid nemen van de jongens, want ze zouden ons toch nog zien :P.

Tot snel weer!

Veel liefs uit het nog altijd zonnige Oeganda!