Meligheidsweekendje in Kampala
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
02 November 2010 | Oeganda, Villa Maria
Lieve familie en vrienden,
Op zich heb ik niet zoveel te vertellen, maar wilde jullie even alle links van de foto’s geven. Ik wil jullie weer even allemaal bedanken voor alle leuke berichtjes! Zeer leuk om te lezen! En wat betreft de reacties over vakantie, ik had afgelopen week ook een week legaal vakantie, dus vandaar ;). En verder het motto geldt hier: “In Nederland wordt het heel druk, ik kom waarschijnlijk nooit meer in Oeganda, dus ik wil ook iets van het land zien en van de cultuur meemaken”. ;) Toch zal ik jullie nog even over mijn weekend in Kampala vertellen!
Vrijdag ben ik heel stoer alleen op pad gegaan door Oeganda. Eerst bij Robert op de Boda naar Nyendo en vanaf daar de matatu in naar het New Taxi Park in Kampala. De plannen waren dat ik naar Mulago Hospital zou gaan om daar met Malou te lunchen, door veel regen besloten de meiden niet te gaan dus ik moest naar Bwaise (de wijk vlakbij Kaso) komen, vlak voor vertrek werd het weer veranderd en zou ik Malou meeten bij City Square onder de klok. Ja, ja, inmiddels ben ik al dusdanig ingeburgerd in Oeganda en begin ik ook Kampala te kennen. De rit in de matatu verliep goed, op enkele vervelende verkopers aan mijn raam in Lukaya na, maar die heb ik gewoon genegeerd. Na een rit van 2 uur reden we de stadsgrens van Kampala over en begon de stress, althans dat dacht ik. Je moet vaker om 11 uur Kampala in komen rijden, dan zijn er gewoon geen traffic jams! Dus met enige gemakkelijkheid ben ik uitgestapt op een weg vlakbij het taxipark. Dan begint de hel, want toen vond ik het alleen zijn even niet leuk. Ten eerste had het geregend, dus dan is alles een grote oranje/rode/bruine blub bende en moet je alle plassen en modder als hindernissen gaan nemen. Ten tweede, als blanke (daarbij ook nog blond) meid door Kampala gaan lopen, is niet een van de verstandigste dingen. Natuurlijk ging ik dat doen! Overal werd er Mzungu, Mzungu geroepen, inmiddels ben ik daarvoor immuun dus ben stoïcijns doorgelopen, enkele afrikanen van me afgeslagen die mijn aandacht wilde trekken door aan mijn arm te zitten en zo ben ik langs het nieuwe en oude taxi park gelopen, alle matatu’s omzeild en vooral me niet laten om verrijden door Boda’s. Als zeer ervaren “kampala kenner” liep ik zeker van mezelf over de weg heen, want ik kende de weg en kwam zo uit op Kampala Road. Probleem 2: Kampala Road oversteken. Zie je Kampala road voor als een drukke weg, waar alles 4 baans rijdt, terwijl daar eigenlijk geen plek is en de boda’s over tussen door slingeren. Dus op goed geluk, met een beetje hard lopen, ben ik de weg overgestoken en heb ik Malou gered van een afrikaan.
Het is denk ik maar goed dat ik jullie dit nu pas vertel, want anders had het vast niet gemogen ;). Maar ik leef nog dus tot zo ver ging dat goed ;).
Samen met Malou naar 1000 cups gelopen voor een lekkere lunch en daarna zijn we met een matatu richting Bwaise gegaan en zijn we naar Kaso gelopen. Daar was Jasmijn nog thuis en heb ik even bijgekletst. Jasmijn is tegen 5 uur weggegaan en Malou en ik zijn op bed geploft, even power opdoen voor onze stapavond. Jasmijn en Mac zouden mee pannenkoeken eten, maar pas laat thuis zijn, dus we hebben ons maar even vermaakt met bijkletsen. Zoals van ouds leidde dat weer tot hilarische gesprekken en het weekend kon toen al niet meer stuk! ’s Avonds pannenkoeken met wijn, wat een combinatie. Mac en Jasmijn waren beide niet lekker, dus gingen niet meer mee op stap, Malou en ik wilde nog wel. Dus we hebben Fiki & Isma gesmst waar ze heen gingen en daarna zorgde Mac voor een betrouwbare taxi, want 2 vrouwen alleen door Kampala, dat vond ie maar niets. Deze taxichauffeur wist zoals iedere afrikaan ook Iguana Bar niet te bereiken in een 1 keer, maar na wat vragen aan een boda kwamen we er toch aan! Een zeer gezellige avond, met uiteindelijk 6 afrikanen en 3 blanken. We hebben veel lol gehad en veel te laat gingen we naar huis toe. Toen kwam het probleem, onze taxichauffeur bellen. Hij gooide de hoorn er gewoon op :O. Fiki maar even gecharterd dat hij de man maar even in het Luganda ging toespreken, volgens Fiki kwam hij, dus prima, we wachten wel. Na 30 min was er nog altijd geen taxichauffeur en wilde we op zoek gaan naar een andere. Maar we mochten niet alleen weg van de jongens, dus ze gingen mee. Even later zaten we in een taxi naar huis en tegen half 5 lagen we in bed.
Om 8.30 uur waren we weer eens klaar wakker, hebben wij weer. Aangezien ik in het laken vast zat met mijn hoofd (vraag me niet hoe), lach Malou in een scheur, het zag er schijnbaar hilarisch uit. Toen Jasmijn het niet snapte, legde Malou het even uit door het te laten zien en dat resulteerde in de slappe lach. De toon was gezet! Oh, voor de goede orde, vanwege de grootte van het bed van Malou en Jasmijn en onze luiheid van een extra matras, sliepen we met 3en in een bed. Na het ontbijt zijn we gaan winkelen! Via de craftmarket en 100 cups naar garden city om te eindigen bij Cafe Java’s voor een overheerlijke lunch met een lekkere ijscoupe als toetje (zie foto’s). Toen weer terug naar huis. Malou en ik zijn gaan powernappen en Jasmijn ging relaxen. We hadden afgesproken dat Isma & Fiki tussen 17.00 en 17.30 bij ons zouden zijn om te komen eten, uiteraard op zijn Afrikaans kwamen ze om 19.10 uur binnen :P. We hadden dat al gedacht, dus wij waren ook pas net klaar. Na het eten en de afwas hebben we de jongens het spel Kingsen geleerd, dat zorgde voor een leuke avond en daarna zijn we gaan stappen. De jongens belden een vriend op en die zou met ons mee gaan stappen en ons eerst komen ophalen, prima, weer een makkelijke taxi! Wederom een gezellige avond en weer lagen we pas tegen 5 uur in bed.
Dus zondag zijn we gaan uitslapen, maar helaas moest ik er om 11 uur toch echt uit omdat ik terug moest reizen naar Villa Maria, weer alleen. Ook dit keer ging het goed, tot ik bijna in Villa Maria was. Robert kreeg een lekke band en terwijl ik in het zonnetje aan de weg ben gaan zitten liet Robert zijn boda maken en bracht me daarna naar huis.
Gisteren weer een dag in het ziekenhuis gehad, wel alleen, want Marlieke was nog naar huis aan het komen vanaf Entebbe, waar ze Marc zondag op het vliegveld had afgezet. Na 2 ward rounds met Dr. Michael en wat OPD patiënten ben ik maar naar huis gegaan en heb ik mezelf prima vermaakt!
Vandaag weer een dagje out reach gedaan, wat interessante dingen gezien wat betreft HIV/AIDS en weer wat kindjes gefotografeerd.
Voor alle geïnteresseerde in foto’s, ik heb jullie verwend:
Murchison Falls: http://picasaweb.google.nl/114261462390666790452/MurchisonFalls
Out reach van 20-10 en vandaag: http://picasaweb.google.nl/114261462390666790452/OutReachARTClinic
Weekendje Kampala: http://picasaweb.google.nl/114261462390666790452/MeligheidsweekendjeKampala
Geniet van de vele foto’s en blijf vooral berichtjes plaatsen!
Inmiddels tel ik al bijna af, nog maar 4,5 week! Thuis begin ik toch wel te missen, vooral erg simpele dingen, maar toch, Oeganda heeft zijn charmes en blijft leuk. Dus die 4,5 week zit ik met veel plezier nog uit ;). Heb inmiddels zelfs geconcludeerd dat ik als ik thuis ben Oeganda zelfs ga missen!
Donderdag vertrek ik met Marlieke weer naar Kampala en gaan we een nachtje bij Malou slapen. De dag erna gaan we met Malou en Jasmijn richting Fort Portal en naar de Crater lakes met een auto. Hoe dat afloopt, horen jullie na het weekend!
Veel liefs vanuit het nog altijd hete Afrika!
Op zich heb ik niet zoveel te vertellen, maar wilde jullie even alle links van de foto’s geven. Ik wil jullie weer even allemaal bedanken voor alle leuke berichtjes! Zeer leuk om te lezen! En wat betreft de reacties over vakantie, ik had afgelopen week ook een week legaal vakantie, dus vandaar ;). En verder het motto geldt hier: “In Nederland wordt het heel druk, ik kom waarschijnlijk nooit meer in Oeganda, dus ik wil ook iets van het land zien en van de cultuur meemaken”. ;) Toch zal ik jullie nog even over mijn weekend in Kampala vertellen!
Vrijdag ben ik heel stoer alleen op pad gegaan door Oeganda. Eerst bij Robert op de Boda naar Nyendo en vanaf daar de matatu in naar het New Taxi Park in Kampala. De plannen waren dat ik naar Mulago Hospital zou gaan om daar met Malou te lunchen, door veel regen besloten de meiden niet te gaan dus ik moest naar Bwaise (de wijk vlakbij Kaso) komen, vlak voor vertrek werd het weer veranderd en zou ik Malou meeten bij City Square onder de klok. Ja, ja, inmiddels ben ik al dusdanig ingeburgerd in Oeganda en begin ik ook Kampala te kennen. De rit in de matatu verliep goed, op enkele vervelende verkopers aan mijn raam in Lukaya na, maar die heb ik gewoon genegeerd. Na een rit van 2 uur reden we de stadsgrens van Kampala over en begon de stress, althans dat dacht ik. Je moet vaker om 11 uur Kampala in komen rijden, dan zijn er gewoon geen traffic jams! Dus met enige gemakkelijkheid ben ik uitgestapt op een weg vlakbij het taxipark. Dan begint de hel, want toen vond ik het alleen zijn even niet leuk. Ten eerste had het geregend, dus dan is alles een grote oranje/rode/bruine blub bende en moet je alle plassen en modder als hindernissen gaan nemen. Ten tweede, als blanke (daarbij ook nog blond) meid door Kampala gaan lopen, is niet een van de verstandigste dingen. Natuurlijk ging ik dat doen! Overal werd er Mzungu, Mzungu geroepen, inmiddels ben ik daarvoor immuun dus ben stoïcijns doorgelopen, enkele afrikanen van me afgeslagen die mijn aandacht wilde trekken door aan mijn arm te zitten en zo ben ik langs het nieuwe en oude taxi park gelopen, alle matatu’s omzeild en vooral me niet laten om verrijden door Boda’s. Als zeer ervaren “kampala kenner” liep ik zeker van mezelf over de weg heen, want ik kende de weg en kwam zo uit op Kampala Road. Probleem 2: Kampala Road oversteken. Zie je Kampala road voor als een drukke weg, waar alles 4 baans rijdt, terwijl daar eigenlijk geen plek is en de boda’s over tussen door slingeren. Dus op goed geluk, met een beetje hard lopen, ben ik de weg overgestoken en heb ik Malou gered van een afrikaan.
Het is denk ik maar goed dat ik jullie dit nu pas vertel, want anders had het vast niet gemogen ;). Maar ik leef nog dus tot zo ver ging dat goed ;).
Samen met Malou naar 1000 cups gelopen voor een lekkere lunch en daarna zijn we met een matatu richting Bwaise gegaan en zijn we naar Kaso gelopen. Daar was Jasmijn nog thuis en heb ik even bijgekletst. Jasmijn is tegen 5 uur weggegaan en Malou en ik zijn op bed geploft, even power opdoen voor onze stapavond. Jasmijn en Mac zouden mee pannenkoeken eten, maar pas laat thuis zijn, dus we hebben ons maar even vermaakt met bijkletsen. Zoals van ouds leidde dat weer tot hilarische gesprekken en het weekend kon toen al niet meer stuk! ’s Avonds pannenkoeken met wijn, wat een combinatie. Mac en Jasmijn waren beide niet lekker, dus gingen niet meer mee op stap, Malou en ik wilde nog wel. Dus we hebben Fiki & Isma gesmst waar ze heen gingen en daarna zorgde Mac voor een betrouwbare taxi, want 2 vrouwen alleen door Kampala, dat vond ie maar niets. Deze taxichauffeur wist zoals iedere afrikaan ook Iguana Bar niet te bereiken in een 1 keer, maar na wat vragen aan een boda kwamen we er toch aan! Een zeer gezellige avond, met uiteindelijk 6 afrikanen en 3 blanken. We hebben veel lol gehad en veel te laat gingen we naar huis toe. Toen kwam het probleem, onze taxichauffeur bellen. Hij gooide de hoorn er gewoon op :O. Fiki maar even gecharterd dat hij de man maar even in het Luganda ging toespreken, volgens Fiki kwam hij, dus prima, we wachten wel. Na 30 min was er nog altijd geen taxichauffeur en wilde we op zoek gaan naar een andere. Maar we mochten niet alleen weg van de jongens, dus ze gingen mee. Even later zaten we in een taxi naar huis en tegen half 5 lagen we in bed.
Om 8.30 uur waren we weer eens klaar wakker, hebben wij weer. Aangezien ik in het laken vast zat met mijn hoofd (vraag me niet hoe), lach Malou in een scheur, het zag er schijnbaar hilarisch uit. Toen Jasmijn het niet snapte, legde Malou het even uit door het te laten zien en dat resulteerde in de slappe lach. De toon was gezet! Oh, voor de goede orde, vanwege de grootte van het bed van Malou en Jasmijn en onze luiheid van een extra matras, sliepen we met 3en in een bed. Na het ontbijt zijn we gaan winkelen! Via de craftmarket en 100 cups naar garden city om te eindigen bij Cafe Java’s voor een overheerlijke lunch met een lekkere ijscoupe als toetje (zie foto’s). Toen weer terug naar huis. Malou en ik zijn gaan powernappen en Jasmijn ging relaxen. We hadden afgesproken dat Isma & Fiki tussen 17.00 en 17.30 bij ons zouden zijn om te komen eten, uiteraard op zijn Afrikaans kwamen ze om 19.10 uur binnen :P. We hadden dat al gedacht, dus wij waren ook pas net klaar. Na het eten en de afwas hebben we de jongens het spel Kingsen geleerd, dat zorgde voor een leuke avond en daarna zijn we gaan stappen. De jongens belden een vriend op en die zou met ons mee gaan stappen en ons eerst komen ophalen, prima, weer een makkelijke taxi! Wederom een gezellige avond en weer lagen we pas tegen 5 uur in bed.
Dus zondag zijn we gaan uitslapen, maar helaas moest ik er om 11 uur toch echt uit omdat ik terug moest reizen naar Villa Maria, weer alleen. Ook dit keer ging het goed, tot ik bijna in Villa Maria was. Robert kreeg een lekke band en terwijl ik in het zonnetje aan de weg ben gaan zitten liet Robert zijn boda maken en bracht me daarna naar huis.
Gisteren weer een dag in het ziekenhuis gehad, wel alleen, want Marlieke was nog naar huis aan het komen vanaf Entebbe, waar ze Marc zondag op het vliegveld had afgezet. Na 2 ward rounds met Dr. Michael en wat OPD patiënten ben ik maar naar huis gegaan en heb ik mezelf prima vermaakt!
Vandaag weer een dagje out reach gedaan, wat interessante dingen gezien wat betreft HIV/AIDS en weer wat kindjes gefotografeerd.
Voor alle geïnteresseerde in foto’s, ik heb jullie verwend:
Murchison Falls: http://picasaweb.google.nl/114261462390666790452/MurchisonFalls
Out reach van 20-10 en vandaag: http://picasaweb.google.nl/114261462390666790452/OutReachARTClinic
Weekendje Kampala: http://picasaweb.google.nl/114261462390666790452/MeligheidsweekendjeKampala
Geniet van de vele foto’s en blijf vooral berichtjes plaatsen!
Inmiddels tel ik al bijna af, nog maar 4,5 week! Thuis begin ik toch wel te missen, vooral erg simpele dingen, maar toch, Oeganda heeft zijn charmes en blijft leuk. Dus die 4,5 week zit ik met veel plezier nog uit ;). Heb inmiddels zelfs geconcludeerd dat ik als ik thuis ben Oeganda zelfs ga missen!
Donderdag vertrek ik met Marlieke weer naar Kampala en gaan we een nachtje bij Malou slapen. De dag erna gaan we met Malou en Jasmijn richting Fort Portal en naar de Crater lakes met een auto. Hoe dat afloopt, horen jullie na het weekend!
Veel liefs vanuit het nog altijd hete Afrika!
-
03 November 2010 - 09:47
Silvia:
Hoi Loes,
Wat een levens ervaring doe je daar op. Fijn om te weten dat je jezelf ook alleen goed kan redden. Maar je bent wel voorzichtig toch?
Wat je vooral niet moet vergeten dat het hier (in Nederland) koud en nat is, dus geniet nog even van het hete Afrika.
Groetjes Silvia en de rest -
03 November 2010 - 13:40
Mama:
hoi meisje
Wat een avontuur zo alleen blij te horen via de sms dat je veilig aan gekomen was.
Ik kan me voorstellen wat een hektische stad dat is. Hebben we al samen meer mee gemaakt.
Geniet nog van de warmte hier duurt weer een tijd voordat je dat in ons kikkerlandje hebt.
Kusjes van ons -
03 November 2010 - 15:56
Arie:
Geniet nog maar even want hier begint de winter al bijna.
Voor je het weet ben je alweer terug.
Wel mooie foto's,vooral bij die waterval.
Groetjes en kijk goed uit. -
03 November 2010 - 16:52
Riny:
Mooi verhaal en wat spannend om helemaal alleen te gaan. Mooie foto's. Geniet er nog maar van.
Groetjes uit langenboom -
04 November 2010 - 07:44
Oma :
hallo loes ik ben weer bij met je verhalen en fotos het was weer geweldig hoor zo iets vergeet je toch nooit meer en je hebt veel plezier zeg maar dat is maar goed ook dat hoort er zeker bijtoch en de ervaring die je op doet nu tot de volgende keer maar weer liefs van oma -
04 November 2010 - 10:23
Wieny:
he loes geweldig verhaal weer, wat maak je toch veel mee, geweldig, en dat je daar alleen durft te reizen, goed zeg, zoals iedereen hier zegt, geniet van het lekkere warme weer daar want zoals je zelf al zegt nog 4,5 week en je zit weer in de kou, hou ons nog op de hoogte van je avonturen en tot schrijvens, groetjes en een dikke x van ons 4en -
06 November 2010 - 07:17
Désirée:
Hoi Loes,
Wat een belevenissen, geniet er nog maar even van 4 weken zijn zo voorbij. Veel plezier bij de Crater lakes, maar volgens mij zorgen jullie er wel voor dat het weer een feest wordt.
Groetjes uit Goirle -
06 November 2010 - 17:39
Ome Ton En Wilma:
hartstikke bedankt voor de gezellige en leuke kaart nog veel pezier en geniet van de laatste leerzame weken
groetjes xxx tante wilma ome ton en Tim -
12 November 2010 - 08:00
Oma:
hoi loes ik zie wel jullie vermaken je goed maar wat je in het ziekenhuis mee maakt niet te geloven als je het niet gezien hebt pas goed op jezelf hoor dikke kus tot horens
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
